Hoi, mijn naam is Tess en ben 8 jaar oud. Sinds 29 januari 2024 heb ik suikerziekte (diabetes type 1) Ik moet 4x op een dag insuline krijgen via de prikpen.
Vorig jaar december voelde ik mij niet zo lekker. Had veel hoofdpijn, mijn benen waren slap daardoor kon ik moeilijk de trap naar boven lopen. Ik ging veel drinken en moest veel plassen.
Ik was op school dat mama mij uit de klas haalde om naar de huisarts te gaan. Toen ging de huisarts een vingerprik doen, mijn vingerprik gaf 33.0mmol aan. Hij zei meteen tegen mama; dit is suikerziekte. Toen werden we naar het ziekenhuis gestuurd. Daar kreeg ik mijn eerste prik met insuline, dit vond ik spannend en was heel verdrietig. Papa en mama moesten ook bij elkaar vingerprikken om het te leren. Toen kregen we een tas mee naar huis met insuline, prikpen, vingerprik, naaldjes en dextro. Ik heb op het begin veel moeten huilen als papa of mama mij gingen prikken. Ik mocht een week niet naar school en elke dag naar het ziekenhuis om aller over diabetes te leren. Ik kreeg ook een sensor op mijn arm, de dokter deed dit de eerste keer. Ik was daar wel blij mee want dan hoefde ik niet steeds een vingerprik.
Mijn klas had een mooie kaart naar mij gestuurd, vond ik echt super lief. Ik heb zelf verteld wat suikerziekte is. Nu heb ik het al een paar maanden en gaat het best goed. Prikken doet niet zoveel pijn meer. Mijn opa’s en oma’s en tante’s kunnen dit ook.
Het stomste van diabetes vindt ik dat ik 4x op een dag een prik krijg en dat ik niet alles meer kan eten bijvoorbeeld snoepjes. Als er wordt uitgedeeld buiten of op verjaardagen dan moet ik eerst naar mijn suiker kijken en overleggen met papa en mama of ik dit kan eten. Dit vindt ik niet leuk.
Ook als ik lekker lig te slapen dat dan mijn alarm afgaat. Of ik zit te laag (hypo) dan moet ik een dextro nemen of ik zit te hoog (hyper) dan moet ik extra insuline krijgen.
Ik heb wel mazzel als mijn bloedsuiker te laag is, dan kan ik wel eens een extra snoepje nemen. Of als ik te hoog zit dan mag ik de klas uit om buiten te gaan rennen.
Ik wil zoveel mogelijk geld ophalen voor de diabetes fonds, dat de artsen een oplossing kunnen vinden zoals een pilletje ipv de prikken.
Veel liefs,
Tess de Wolf
Hoi, mijn naam is Tess en ben 8 jaar oud. Sinds 29 januari 2024 heb ik suikerziekte (diabetes type 1) Ik moet 4x op een dag insuline krijgen via de prikpen.
Vorig jaar december voelde ik mij niet zo lekker. Had veel hoofdpijn, mijn benen waren slap daardoor kon ik moeilijk de trap naar boven lopen. Ik ging veel drinken en moest veel plassen.
Ik was op school dat mama mij uit de klas haalde om naar de huisarts te gaan. Toen ging de huisarts een vingerprik doen, mijn vingerprik gaf 33.0mmol aan. Hij zei meteen tegen mama; dit is suikerziekte. Toen werden we naar het ziekenhuis gestuurd. Daar kreeg ik mijn eerste prik met insuline, dit vond ik spannend en was heel verdrietig. Papa en mama moesten ook bij elkaar vingerprikken om het te leren. Toen kregen we een tas mee naar huis met insuline, prikpen, vingerprik, naaldjes en dextro. Ik heb op het begin veel moeten huilen als papa of mama mij gingen prikken. Ik mocht een week niet naar school en elke dag naar het ziekenhuis om aller over diabetes te leren. Ik kreeg ook een sensor op mijn arm, de dokter deed dit de eerste keer. Ik was daar wel blij mee want dan hoefde ik niet steeds een vingerprik.
Mijn klas had een mooie kaart naar mij gestuurd, vond ik echt super lief. Ik heb zelf verteld wat suikerziekte is. Nu heb ik het al een paar maanden en gaat het best goed. Prikken doet niet zoveel pijn meer. Mijn opa’s en oma’s en tante’s kunnen dit ook.
Het stomste van diabetes vindt ik dat ik 4x op een dag een prik krijg en dat ik niet alles meer kan eten bijvoorbeeld snoepjes. Als er wordt uitgedeeld buiten of op verjaardagen dan moet ik eerst naar mijn suiker kijken en overleggen met papa en mama of ik dit kan eten. Dit vindt ik niet leuk.
Ook als ik lekker lig te slapen dat dan mijn alarm afgaat. Of ik zit te laag (hypo) dan moet ik een dextro nemen of ik zit te hoog (hyper) dan moet ik extra insuline krijgen.
Ik heb wel mazzel als mijn bloedsuiker te laag is, dan kan ik wel eens een extra snoepje nemen. Of als ik te hoog zit dan mag ik de klas uit om buiten te gaan rennen.
Ik wil zoveel mogelijk geld ophalen voor de diabetes fonds, dat de artsen een oplossing kunnen vinden zoals een pilletje ipv de prikken.
Veel liefs,
Tess de Wolf